Origina (Telugu): Kalekuri Prasad

The war of the bloody wand gets initiated- The melodious resonance of the war-drums Reverberates in both the body-castles And, sets fire to the armless militancy! Primordial concupiscence blows out From within...

Some people read stories on my face that I never wrote. If the ink is there, it is theirs, not mine. 

Telugu: Ampasayya Naveen

   రచయితగా, కార్యకర్తగా, నాయకత్వ స్థానంలో ఉన్నతమైన స్థానాన్ని  పూరించారు.  సృజనాత్మక వ్యాసంగం మాత్రమే కాదు,  ఆలోచనల, భావజాల సంఘర్షణలో మనుషులు  ఈ చైతన్యవంతమైన క్రమణిక వెనుక  సమాజమే  మేధోపరమైన మనుషులను తయారు...

ఈ కథ చదువుతుంటే మీకేమనిపించింది? చిరాకుగా ఉండా? నాలాంటివాడికైతే కోపం కూడా వస్తుంది. ఎందుకు?

అది 1975 మార్చ్ నెలలో ఓ రోజు. అప్పుడు హ్యూస్టన్ మహా నగరంలో ఏ ఒక్క మానవుడి పేరూ తెలియదు. మా తమ్ముడు చికాగోలో ఉండే వాడు కాబట్టి నేను అప్పటికి మూడు నెలల ముందు ఇండియా నుంచి ఆ ఊళ్ళో అడుగుపెట్టాను – జేబులో బొంబాయి...

హ్యూస్టన్ లో 16, 17 తేదీలలో అమెరికా తెలుగు సాహిత్య సదస్సు సందర్భంగా--

కొన్ని సభలు మనసులో నిలిచిపోతాయి, మరికొన్ని మాత్రం జ్ఞాపకాల నుంచి జారిపోతాయి. ఎందుకు అంటే----?!

ఆ ముగ్గురి మధ్యా ఉద్విగ్నభరిత స్తబ్ధత, చేతికందేంత చిక్కగా అలముకునుంది. ఎవరి దేవుడ్ని వారు, ఎవరి కారణాలతో వారు - అతడికోసం వేడుకొంటున్నారు.

అమెరికా తెలుగు జీవనంలో మనం చెప్పలేనివి ఇంకా చాలా వున్నాయి. అవి చెప్పాలి. అవి సాహిత్యంగా మారిన రోజు నిజంగా అమెరికా తెలుగు సాహిత్యం అనే భావనకి జీవం పోసినట్టు!

తండ్రి చెప్పే ప్రతిమాటా అంక్షగా తోచేది. పురుషాధిక్యతకి ప్రతీకగా అనిపించేది. తల్లి చెప్పే ప్రతి మాట పితృస్వామ్యంలో అణిగివున్న ఆడదాని మాటలా తోచేది.

ఇక ప్రేమ, పరువు పేరిట వెదజల్లే విషం, మారణహోమం అన్ని ప్రాంతాల్లో వున్నదే. ఎవరూ దానికి అతీతం కాదు.

మానవ జీవితం పరిణామాలకు లోనవటం సహజం. సరళ రేఖగా సాగాలనుకున్నవారి జీవితం కూడా కొన్ని సంఘటనల వల్ల [అవి సామాజికం కావచ్చు; వ్యక్తిగతం కావచ్చు] గతి మారి ప్రవహించవచ్చు. జీవితంలో హఠాత్తుగా  జరిగే సంఘటనలు కొన్ని...

అతను ఎక్కడ ఉంటే అక్కడ
నిత్య చలనశీల తరగతి గది

1 నేమినాధునూరు  చీకటి రాత్రది దిగంబరి పున్నమి రాత్రేమో పీతాంబరి పగటి పూట మాత్రం శ్వేతాంబరి చతుర్పూర్వలు వినిపిస్తాయి అలనాటి ఆరామాల నుండి పర్యుషాన పండుగలూ ప్రకాశిస్తాయి లోగడ లోగిళ్ళ నుండి సమ్వత్సరిలు సమసిపోవు...

చిమ్మెటలనది పాడే

రేయి పాట

పొగతీగలు పాకే

ముద్దు మురిసే మూతి

చదువుతున్నంత సేపు దుఃఖపు జీర గొంతు వీడి పోలేదు, మనసు ఆర్ద్రమై, ఆ కలానికి అక్షరం జతచేసిన వారి ధైర్యానికి, ఆ సమయానికి వేల వేల జోహార్లు చెప్పకుండా వుండలేకపోయాను.

ఊపిరి పీల్చుకోవడానికి
 ఇప్పటికి నేను దర్వాజా కోసం వెతుకుతున్న

అడవిచెట్ల క్రింద ప్లాస్టిక్ వాసన తెలియని ఆరుబయళ్ళు. అన్నీ  ఎగుడుదిగుడు ఆకుపచ్చ మైదానాలే! దొర్లిదొర్లి అక్కడే నిలిచిపోయిన నాకళ్ళు గోల్ఫ్ బంతులు. Lexington ఓ నందనోద్యానం. ఎరుపునిగ్గులు చిందించే తెల్లనిపాలరాతి...